Ik was altijd:
nette job, nagellak, grijs geverfd, kids uit huis, man nooit thuis.
Altijd.
Altijd, omdat iemand anders…
En ze danst…

Zie een vrouw, strak, die altijd het plaatje deed passen.
Zonder te vragen deed wat men vroeg, maar had nu genoeg van
de snelle trein, de auto file, moe van antidepressiva pillen.
Chronisch beleefd en geleefd door anderen, na 54 jaar moest dat maar eens veranderen.

Nette job, nagellak, grijs geverfd, kids uit huis, man nooit thuis.
Altijd.
Altijd, omdat iemand anders…
En ze danst…

Wekker niet gezet.
Dubbel parkeren blijkt dolle pret te zijn.
Koffie in de avond en vloeken op zondag voelt gezonder dan
opkroppen, lippen bijten, tanden knarsen,
naar de pijpen van een ander dansen.
Ik ben een vrouw met haar op m’n tanden en m’n lijf, ik denk dat ik zo blijf
van nu af dicht bij mij!

Nette job, nagellak, grijs geverfd, kids uit huis, man nooit thuis.
Altijd.
Altijd, omdat iemand anders…
En ze danst…

Dus een vrouw, vrij, die plaatjes niet vindt hoeven passen.
Zonder te vragen, voelt wat zij voelt.
Haar eigen doel.
Zit gezellig voor haar oude camper.
Bekijkt de mensen en schaamt zich amper.
Uit vroeger geleerd,
de wijsheid gevonden, tegelijkertijd globaal elke dansvloer verslonden.

Nette job, nagellak, grijs geverfd, kids uit huis, man nooit thuis.
Altijd.
Altijd, omdat iemand anders…
En ze danst…

Ik wil nooit meer
Nette job, nagellak, grijs geverfd, kids uit huis, man nooit thuis
Nooit meer.
Nooit meer omdat iemand anders
En ze danst
Altijd